ادامه مقالات و آموزشهای رایگان

بنزوئین یک عامل گاز زدایی در پوشش های پودری می باشد.مواد شیمیایی خاصی که امکان آزادسازی مواد فرار را در یک فیلم پودر مذاب فراهم می کند. مواد فرار می توانند هوای میان بافتی، عوامل بلاک کننذه و اجزا پلیمری با وزن مولکولی کم باشند.

 بنزوئین معمولاً انتخابی برای گاززدایی پوشش های پودری است. در غیاب بنزوئین، حباب های هوا در نتیجه یک فرآیند کنترل شده با نفوذ، به آرامی شروع به کوچک شدن می کنند. به طور قابل توجهی، در حضور بنزوئین، فرآیند انقباض حباب به حدی تسریع می‌شود که بیشتر حباب‌های هوا قبل از اینکه افزایش قابل توجهی در ویسکوزیته به دلیل پخت پوشش رخ دهد، ناپدید می‌شوند. این نشان می دهد که بنزوئین با تسریع سرعت انقباض حباب عمل می کند. عوارض جانبی زرد شدن بنزوئین بر روی پوشش های پودری ممکن است با تشکیل بنزیل، محصول اکسیداسیون رایج بنزوئین همراه باشد.

اثبات شده است که بنزوئین در شش تا هشت دقیقه اول پخت از پوشش خارج می شود و در همان بازه زمانی، گازهای محبوس شده در پوشش در هنگام ذوب و ادغام نیز خارج می شوند. این یافته ها، بیش از هر یافته دیگری، اولین نگاه واقعی به نحوه عمل بنزوئین را ارائه می دهد. در حالی که نشان داده شده است که بنزوئین بر رئولوژی، انرژی سطحی و واکنش پخت سیستم های پوشش پودری تأثیر می گذارد، هیچ یک از این عوامل به تنهایی نمی تواند اثربخشی منحصر به فرد آن را توضیح دهد. با این حال، فرار بنزوئین، شاید در ترکیب با آن اثرات، فرصتی را برای خروج گازها فراهم می کند. آزاد شدن گازها از پوشش تابعی از نفوذپذیری پوشش است. حباب ها به سطح نمی آیند و نمی ترکند. در عوض، با نفوذ و/یا حل شدن گازهای داخل در ماتریس پوشش، آنها منقبض می شوند. بنزوئین این فرآیند را با افزایش نفوذپذیری پوشش تسهیل می کند. مشخص نشده است که آیا بنزوئین حلالیت گازهای موجود در پوشش را افزایش می دهد یاضریب نفوذ گازها را از طریق پوشش افزایش می دهد یا هر دو. با این حال، اعتقاد بر این است که به دلیل فرار بودن، بنزوئین باعث افزایش حجم آزاد در پوشش می شود. همانطور که بنزوئین از پوشش خارج می شود، این حجم آزاد مسیری را برای انتشار گازهای به دام افتاده از طریق پوشش فراهم می کند. بدون بهره مندی از بنزوئین، نفوذ گازها از طریق پوشش بسیار آهسته است، و گازها در هنگام خشک شدن پوشش به دام می افتند.