ادامه مقالات و آموزشهای رایگان

پیگمنت های دی اکسازین

رنگینه های دی اکسازین، همانطوری که از نامشان پیداست، شامل دو سیستم حلقوی اکسازین هستند که به عنوان گروههای کروموفور عمل می کنند. این ترکیبات تعداد محدودی دارند و عموما ً به شیدهای بنفش تا آبی محدود می شوند. احتمالا ً مهمترین رنگینه ی دی اکسازین پیگمنت بنفش C.I.23 (139) است. این محصول معمولا ً به بنفش کاربازول منسوب می شوند و ویژگی بارز این پیگمنت بنفش در کاربردهای با کارایی بالا می باشد. ترکیب 139 که در شمای 6-4 نشان داده شده است، ساتار زاویه دار دارد، در صورتیکه در برخی منابع قدیمی با ساختار خطی نشان داده شده است. پیگمنت به رنگ بنفش مایل قرمز پر رنگ و درخشان است و ثبات خیلی خوبی دارد و در برابر حرارت و حلالها مقاوم است. سنتز آن در شمای 6-4 نشان داده شده است. در سنتز این ترکیب، 3-آمینو – 9-اتیل کاربازول 137 (2مول) با کلرانیل 136 (1مول) متراکم شده است و حد واسط 138 به دست آمده است. این حد واسط از طریق اکسیداسیون در 180 درجه سانتی گراد در حلال آروماتیک و در حضور کاتالیزور مانند آلومینیم III کلرید یا بنزن سولفونیل کلرید حلقوی شده و پیگمنت دی اکسازین 139 حاصل می شود. سولفونه کردن این پیگمنت، آنرا محلول در آب می کند و می توان آنرا بعنوان رنگ مستقیم برای رنگرزی پنبه به کار برد. برای مثال می توان آبی مستقیم C.I.108 را نام برد که 3یا 4 گروه سولفونیک اسید دارد. سیستم دی اکسازین به عنوان گروه کروموفوریک در رنگ های راکتیو نیز قابل استفاده است.

پیگمنت های دی اکسازین