غلظت دهنده های پایه حلالی بر پایه روغن کرچک هیدروژنه
روغن کرچک هیدروژنه (HCO) در سیستم های غیر آبی استفاده وسیع دارد. این مواد از مشتقات فتی اسید است و از روغن کرچک سخت شده بدست می آید.
با اصلا شیمیایی این ماده، مشتقات روغن کرچک هیدروژنه آمیدی، استری و اتری مقاوم تا دماهای 55 تا oC 65 بهمراه اصلاح حلالیت یا مقاومت حلالی تولید می شود.
مولکول روغن کرچک هیدروژنه، تری گلیسیرید 12-هیدروکسی استئاریک اسید با ساختار سه وجهی و عاملیت هیدروکسل با توانایی انجام پیوند هیدروژنی می باشد. بنایراین یک شبکه درونی بین مولکولهای غلظت دهنده و یا بین غلظت دهنده و حلال بوجود آمده و ویسکوزیته افزایش می یابد. البته این افزایش نه تنها به خاطر پیوند هیدروژنی بلکه گیر کردن زنجیرهای مولکول نیز در داخل هم می باشد که با اعمال نیرو خارجی و شکستن پیوند هیدروژنی ارتباطات، ویسکوزیته کاهش می یابد. حالت واکسی روغن کرچک هیدروژنه نیز نقش مهمی بازی می کند که با حلالیت نسبی روغن کرچک هیدروژنه در سیستم بهترین حالت غلظت دهندگی اتفاق می افتد بنابراین انتخاب حلالهای آلی فرمولاسیون رنگ، می تواند رو غلظت دهندگی روغن کرچک هیدروژنه تأثیر بگذارد.
روغن کرچک هیدروژنه را می توان در فرم پودر یا خمیر تهیه نمود که پودر یا واکس روغن کرچک هیدروژنه با دیسپرسیون در سیستم و شروع فعالیت اثر غلظت دهندگی خود را نشان می دهد.
جدول 1 مقایسه خواص غلظت دهنده ها
در طول فرایند دیسپرسیون، با تر شدن ماده در سه مرحله ساختار ژل مانند ایجاد می شوند:
1-دیسپرسیون غلظت دهنده در یک ماده بسیار غلیظ بایندر/حلال
2-اعمال نیروی برشی و باز شدن محدود تجمعات و تورم ذرات در حلال
3-ادامه شرایط تا باز شدن ذرات ژل و ایجاد ساختار منفرد و در نهایت فعال شدن غلظت دهنده
بهترین دمای فعالیت روغن کرچک 35 تا 70 درجه وابسته به نوع اصلاحات است که در دماهای بالاتر و یا حل شدن در حلال هایی مثل زایلین و سکون به مدت طولانی، ماده خاصیت خود را از دست می دهد.
غلظت دهنده ی محلول نیز ممکن است بر اثر سرما یا تبخیر حلال کریستالیزه شود که در لایه خشک می توان کریستال ها را مشاهده کرد (Seeding).
در سرما، ذرات نسبتا ً حل شده ی غلظت دهنده را می توان با دیسپرسیون دوباره اصلاح کرد که در این حالت ذرات متورم شده دوباره به حالت کلوئیدی برگشته و فعال می شوند.
خواص فلو و لولینگ روغن کرچک هیدروژنه نسبت به غلظت دهنده های آلی مثل خاک آلی یا سیلیکا بعلت برگشتن با سرعت کمتر به حالت اولیه بهتر است.
غلظت دهنده های پایه حلالی بر پایه روغن کرچک هیدروژنه
روغن کرچک هیدروژنه (HCO) در سیستم های غیر آبی استفاده وسیع دارد. این مواد از مشتقات فتی اسید است و از روغن کرچک سخت شده بدست می آید.
با اصلا شیمیایی این ماده، مشتقات روغن کرچک هیدروژنه آمیدی، استری و اتری مقاوم تا دماهای 55 تا oC 65 بهمراه اصلاح حلالیت یا مقاومت حلالی تولید می شود.
مولکول روغن کرچک هیدروژنه، تری گلیسیرید 12-هیدروکسی استئاریک اسید با ساختار سه وجهی و عاملیت هیدروکسل با توانایی انجام پیوند هیدروژنی می باشد. بنایراین یک شبکه درونی بین مولکولهای غلظت دهنده و یا بین غلظت دهنده و حلال بوجود آمده و ویسکوزیته افزایش می یابد. البته این افزایش نه تنها به خاطر پیوند هیدروژنی بلکه گیر کردن زنجیرهای مولکول نیز در داخل هم می باشد که با اعمال نیرو خارجی و شکستن پیوند هیدروژنی ارتباطات، ویسکوزیته کاهش می یابد. حالت واکسی روغن کرچک هیدروژنه نیز نقش مهمی بازی می کند که با حلالیت نسبی روغن کرچک هیدروژنه در سیستم بهترین حالت غلظت دهندگی اتفاق می افتد بنابراین انتخاب حلالهای آلی فرمولاسیون رنگ، می تواند رو غلظت دهندگی روغن کرچک هیدروژنه تأثیر بگذارد.
روغن کرچک هیدروژنه را می توان در فرم پودر یا خمیر تهیه نمود که پودر یا واکس روغن کرچک هیدروژنه با دیسپرسیون در سیستم و شروع فعالیت اثر غلظت دهندگی خود را نشان می دهد.
جدول 1 مقایسه خواص غلظت دهنده ها
در طول فرایند دیسپرسیون، با تر شدن ماده در سه مرحله ساختار ژل مانند ایجاد می شوند:
1-دیسپرسیون غلظت دهنده در یک ماده بسیار غلیظ بایندر/حلال
2-اعمال نیروی برشی و باز شدن محدود تجمعات و تورم ذرات در حلال
3-ادامه شرایط تا باز شدن ذرات ژل و ایجاد ساختار منفرد و در نهایت فعال شدن غلظت دهنده
بهترین دمای فعالیت روغن کرچک 35 تا 70 درجه وابسته به نوع اصلاحات است که در دماهای بالاتر و یا حل شدن در حلال هایی مثل زایلین و سکون به مدت طولانی، ماده خاصیت خود را از دست می دهد.
غلظت دهنده ی محلول نیز ممکن است بر اثر سرما یا تبخیر حلال کریستالیزه شود که در لایه خشک می توان کریستال ها را مشاهده کرد (Seeding).
در سرما، ذرات نسبتا ً حل شده ی غلظت دهنده را می توان با دیسپرسیون دوباره اصلاح کرد که در این حالت ذرات متورم شده دوباره به حالت کلوئیدی برگشته و فعال می شوند.
خواص فلو و لولینگ روغن کرچک هیدروژنه نسبت به غلظت دهنده های آلی مثل خاک آلی یا سیلیکا بعلت برگشتن با سرعت کمتر به حالت اولیه بهتر است.
غلظت دهنده های پایه حلالی بر پایه روغن کرچک هیدروژنه