اطلاعات عمومی محصول

پلی وینیل الکل-Polyvinyl Alcohol چیست ؟

پلی وینیل الکل تایوانی ساخت شرکت CCP در دو کد پلی وینیل الکل BP20  و پلی وینیل الکل BP24 در بازار ایران خرید و فروش می شود. کد های دیگری از پلی وینیل الکل از شرکت ژاپنی JP-POVAL  با نام پلی وینیل الکلJP20 و  پلی وینیل الکلJP24  نیز شناخته شده می باشد. کدهای پلی وینیل الکل 20 و 24 در درجه پلیمریزاسیون باهم تفاوت دارند که درجه پلیمریزاسیون پلی وینیل الکل 24 بالاتر می باشد. در بازار خرید و فروش پلی وینیل الکل برندهای چینی بسیار وجود دارند. پلی وینیل الکل به اصطلاح PVA نامیده می شود.

پلی وینیل الکل به حالت آزاد وجود ندارد و تمامی کوشش ها در جهت تهیه آن، منجر به تهیه توتومر آن یعنی استالدهید شده است.

بدین ترتیب پلی (وینیل الکل) از الکل کافت یک پلی (وینیل استر) تهیه می شود و در عمل از پلی (وینیل استات) استفاده می گردد (شکل 2)

از واژه آبکافت گاهی به شکل غلط برای تعریف این فرایند استفاده می شود. در واقع آب به سادگی توانایی انجام واکنش برای تولید پلی (وینیل الکل) ها را نداشته و در جایی که از برخی کاتالیزورها استفاده شده باشد ممکن است عملا ً سبب تأخیر واکنش شود.

برای مؤثر نمودن الکل کافت مکن است از متانول یا اتانول استفاده شود ولی اغلب اولی ترجیح داده می شود چون در دمای اتاق با پلی (وینیل استات) امتزاج پذیر بوده و محصولاتی با رنگ بهتر به دست می دهد. وقتی از متنول استفاده شود، از متیل استات به عنوان حلال دوم استفاده می گردد. این ماده در طول واکنش هم تولید ی شود غلظت پلی(وینیل استات) در الکل معمولا ً بین 10 و ممکن است از کاتالیزور اسیدی یا بازی استفاده شود. کاتالیزورهای بازی مثل سود سوزآور یا سدیم متوکسید الکل کافت سریعتر ی را نتیجه می دهند. موقع استفاده از کاتالیزورهای بازی افزایش غلظت کاتالیزور، معمولا ً کمتر از 1% در مورد سدیم متوکسید، سبب کاهش مقدار استات باقیمانده می شود  از این پدیده می توان به عنوان روشی جهت کنترل درجه الکل کافت استفاده کرد. تغییر زمان واکنش تنها یک وسیله فرعی کنترل واکنش محسوب می شود. در 60 درجه سانتی گراد زمان واکنش کمتر از یک ساعت بوده و در 20 درجه سانتی گراد، «آبکافت» کامل 8 ساعت زمان در بر میگیرد.

استفاده از کاتالیزورهای اسیدی مثل هیدروکلریک اسید خشک در مراجع ذکر شده ولی در جایی که محصولات «آبکافت شده» به شکل ناقص و نتایج تکرار پذیر مد نظر باشد چندان مناسب نیستند.

پلی وینیل الکل تجارتی (مثل ژلواتون Gelvatol، الوانول Elvanol، موویل Mowiol، ردویول Rhodoviol) در انواع مختلف که از جهت وزن مولکولی و مقدار استات باقیمانده متفاوت اند در دسترس است. به این دلیل که الکل کافت از طریق گروه استات سبب تقسیم پلیمرهای شاخه ای در نقاطی که شاخه ای شدن انجام شده می شود، پلیمر پلی وینیل الکل در مقایسه با پلی وینیل استاتی که از آن به دست می آید از وزن مولکولی پایینتری برخوردار است.

ساختار و خواص

پلی وینیل استات یک ماده بی آرایش و شکل است. با وجود آنکه ساختار پلی وینیل الکل نیز بی آرایش است ولی پلیمر بلورینگی نشان می دهد و از شبکه های بلوری مشابه با پلی اتیلن برخوردار است. دلیل این مطلب آن است که گروههای هیدروکسیل به حد کافی کوچک بوده و بدون به هم زدن شبکه در آن قرار می گیرند.

حضور گروههای چسبیدۀ هیدروکسیل به زنجیر اصلی چند تأثیر مهم دارد. اولین اثر آن است که پلیمر آب دوست بوده و بسته به درجۀ «آبکافت» و دما کم و بیش در آب حل می شود. پلیمرهای با درجۀ «آبکافت» در محدودۀ 87 تا 89 درصد به سهولت در آب سرد حل می شوند. افزایش درجه آبکافت سبب کاهش اانحلالپذیری شده به طوری که پلیمرهای کاملا ً آبکافت شده تنها با گرم شدن تا دمای بالای 85 درجه سانتیگراد حل می گردند.

این اثر غیر عادی به دلیل درصد بیشتر پیوند هیدروژنی در پلیمرهای کاملا ً آبکافت شده می باشد. پیوند هیدروژنی منجر به چند اثر دیگر هم می شود مثلا ً پلی ینیل الکل نرم نشده در پایینتر از دمای جریانش تجزیه می شود. پلیمر همچنین از استحکام کششی بسیار بالا برخوردار بوده و بسیار چقرمه است. ادعا شده وقتی فیلم های ریخته شده از انواع با وزن مولکولی بالا در رطوبت 35% قرار داده شوند استحکام کششی بالا در حد MPa125 را نشان می دهند.

خواص شدیدا ً به رطوبت وابسته است؛ در رطوبت بالاتر، آب بیشتری جذب می شود.از آنجا که آب به عنوان یک نرمساز عمل می کند استحکام کششی کاهش ولی کشیدگی و استحکام پارگی افزایش می یابد. شکل 3 رابطه بین استحکام کششی، درصد آبکافت و رطوبت را نشان می دهد.

شکل 3- رابطه بین استحکام کششی و درجه آبکافت برای فیلم نرم نشده پلی وینیل الکل

به دلیل قطبیت بالا، پلی وینیل الکل در مقابل هیدروکربنها مثل نفت بسیار مقاوم است. با وجود آنکه پلیمر در مخلوط الکلهای سبکتر و آب حل می شود ولی در الکهای خالص حل نمی گردد. به دلیل بلورینگی و قطبیت بالا تنها معدودی از حلالهای آلی مثل دی اتیلن تری آمین و تری اتیلن تترآمین در دمای اتاق مؤثرند. همان گونه که انتظار می رود گروه هیدروکسیل بسیار واکنش پذیر بوده و مشتقات بسیاری از این ماده تهیه می شود.

پلیمر با مایعات قطبی که قادر به تشکیل پیوند هیدروژنی با گروههای هیدروکسیل باشند نرم می شود. برای این منظور از گلیسیرین استفاده می شود.

کاربردها

از پلی وینیل الکل برای مقاصد متنوعی استفاده می شود. فیلم ریخته شده از محلول آبی الکل یک مادۀ مهم ضدچسبندگی در ساخت پلاستیکهای تقویت شده است. از انواع آبکافت شده به شکل ناقص برای بسته بندیهای محلول در آب جهت نمک شستشو، سفیدکننده ها، حشره کش ها و مواد ضدعفونی کننده استفاده می شود. فنونی نیز برایر ساخت فیلمهای لوله ای دمشی مشابه با آنچه که برای پلی اتیلن استفاده می شود نیز به این منظور عرضه شده است. محصولات قالبگیری و روزن رانی شده که تلفیقی از مقاومت در برابر روغن و چقرمگی و انعطاف پذیری را دارند در ایالات متحده تولید می شوند ولی در اروپا هرگز متداول نشده اند.

پلی وینیل الکل به عنوان یک عامل فعال کننده سطح غیر یونی عمل کرده و در پلیمریزاسیون تعلیقی به عنوان یک کلوئید محافظ به کار گرفته می شود. در بسیاری از کاربرد ها این ماده علاوه بر امولسیون سازی به عنوان بایندر و غلظت دهنده هم استفاده می گردد. از پلیمر همچنین در چسب، بایندرها، آهار کاغذ، آهار پارچه، سرامیک، لوازم آرایش و به عنوان سرد کننده فولاد استفاده می شود.

ژاپنیها الیاف پلی وینیل الکل را عرضه کرده اند. ریسندگی به حالت تر انجام می گیرد، برای این منظور پلیمر با آب گرم به داخل یک محلول آبی غلیظ از سدیم سولفات حاوی سولفوریک اسید و فرمالدهید عبور داده می شود، مادۀ اخیر با تشکیل گروههای فرمال باعث عدم انحلال پذیری الکل می شود.

 

مشاهده
  • شماره تماس 02122927868
  • شماره تماس 02122927886
  • همراه 09122476281
  • همراه 09122897311
  • آدی تلگرام

بعد ازتکمیل فرم فایل مورد نظر بلافاصله برای شما ارسال خواهد شد.